۰۸
شهریور
من بودم و تو بودی و اشک، نه! عشق..
من.. تو .. عشق ..
انگار که اشک و عشق عجین اند ، عشق که می آید بخواهی یا نخواهی پای اشک را هم باز می کند! اصلا گویی اشک جان مایه ی عشق است ، اشکی که می سوزدت و سوختنی که می سازدت ...براستی ساخته ی عشق را ویرانی کجا باشد؟!